Η ανάγκη

Η βαρύτητα του εγκαύματος ως τραύμα, ως πολυπαραγοντική νόσος και η δυσκολία αποκατάστασης, καθιστούν τη ζωή κάθε εγκαυματία ιδιαίτερα δύσκολη, ενώ μια ορθή, οργανωμένη και έγκαιρη παρέμβαση τόσο ιατρικά όσο και ψυχο-κοινωνικά μπορεί να μειώσει αισθητά το χρόνο αποκατάστασης και επιστροφής στην κανονικότητα.

Οι ανάγκες που δημιουργούνται μετά από έναν τραυματισμό από έγκαυμα είναι τεράστιες τόσο σε οικονομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Η επικέντρωση του εγκαυματία και του περιβάλλοντός του στην θεραπεία και αποκατάσταση των άμεσων σωματικών βλαβών δημιουργεί την ανάγκη υποστήριξης από τρίτους.

Κάθε εγκαυματίας και το περιβάλλον που τον φροντίζει χρειάζεται ένα «σημείο αναφοράς», μια συμβουλευτική ομάδα με εμπειρία για λήψη αποφάσεων θεραπείας-αποθεραπείας-αποκατάστασης, ψυχολογικής υποστήριξης με ειδικούς, αλλά και με πρώην εγκαυματίες που ανέκαμψαν, κοινωνικοποίησης με άλλους ασθενείς που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση, συμβουλευτική και στήριξη σχετικά με την εμφάνιση/εικόνα των ουλών.

Είναι αναγκαίο στη χώρα μας να καταγραφούν και να προωθηθούν οι ανάγκες εξειδίκευσης και βελτίωσης της ιατρονοσηλευτικής προσέγγισης αυτού του τραυματισμού, σύμφωνα με τις τελευταίες διεθνείς εξελίξεις και πρωτόκολλα στον τομέα της ιατρικής. Να εξασφαλιστεί ο εκσυγχρονισμός των εγκαυματολογικών μονάδων, αλλά και η λειτουργία τους με το εξειδικευμένο προσωπικό, αλλά και την κουλτούρα που απαιτείται γι’ αυτό το τραύμα.

Ταυτόχρονα το ευρύ κοινό θα πρέπει να είναι απόλυτα ενημερωμένο και εκπαιδευμένο στην πρόληψη και αποφυγή του κινδύνου τραυματισμού από έγκαυμα, αλλά και τη σωστή αντιμετώπιση αν συμβεί.

Οι εξειδικευμένες ομάδες όπως οι εθελοντές πυροσβέστες, αλλά και πολλοί φορείς της Πολιτείας θα πρέπει ακόμα πιο οργανωμένα να εξασφαλίζουν σε κάθε μονάδα τους το μέγιστο βαθμό ενημέρωσης και τεχνογνωσίας, αναγνωρίζοντας τη σοβαρότητα του εγκαύματος, αλλά και την ανάγκη για την  κάλυψη του κόστους αποκατάστασης.